Maison Perdu

Het kost wat moeite maar dan heb je ook wat.  Vandaag hard gewerkt in de tuin, alle gras gemaaid, om de rozenstruiken en appelbomen heen. Een hele klus! Af en toe even met een glaasje water uitpuffen en genieten van wat we al gedaan hebben. Mijn dochter is er deze week en dat scheelt wel. Zo gaat het stukken vlugger.

De zwaluwtjes vliegen weer in en uit. Ze hebben hun nestje van vorig jaar in de oude badkamer weer ingenomen! Soms zit er een binnen en zit de ander te kwetteren op de telefoondraad. Altijd weer aandoenlijk. Heerlijk hoor,de lente in de Morvan!

Later deze week zal ik proberen nog wat foto’s te uploaden, maar het lukt niet zo goed…

Het is prachtig weer en ik ben zo lekker bezig in de tuin. Hoewel ik hou van Mokum, ben ik hier toch veel gelukkiger. Het is ook zulk mooi weer en alles ziet er zo mooi uit. In de lente lijkt het of alles tegelijk in bloei staat. Nu ineens de temperatuur is gestegen springt alles de grond uit.

Buurvrouw C. kwam van de week in de auto met haar zoon kijken hoe het met me gaat. Zo lief, het is zo’n broos vrouwtje, al dik in de tachtig. Ze zei: “Ik kan je wel opbellen, maar ik wil zien hoe het met je gaat!” Ik ben ’s middags nog even thee gaan drinken bij haar. Haar kleindochter met baby en hun poes Orange waren er ook. Pfff, weet je nog klein die Orange was? Dat is echt een joekel geworden. Daar past Griezeltje wel drie keer in.